Pruszcz Gdański. Z zabytkowej cukrowni wyjeżdża złom i... dzieła sztuki
Z miasta zniknąć ma zabytkowy, XIX-wieczny obraz autorstwa Franza Turcke. Jak dotąd, płótno znało niewielu mieszkańców miasta. Pejzaż o wymiarach 150 na 110 cm, oprawiony w bogato zdobioną ramę, wisiał w biurze Cukrowni Pruszcz Gdański, która powstała w 1881 roku.
Właściciel nieczynnego zakładu, Krajowa Spółka Cukrowa S.A., przygotowuje właśnie do sprzedaży główny, zabytkowy budynek fabryki przy ul. Chopina. Trwa "wypruwanie" elementów dawnego wyposażenia hal fabrycznych. Część nadających się do użytku maszyn i urządzeń przetransportowano do innych zakładów KSC. Pozostałe trafią na złom. Oburzenie związkowców zakładowej "Solidarności" wywołała jednak informacja, że z Pruszcza do warszawskiej siedziby KSC wywieziony ma zostać obraz "Herbsttag im Bayerischen Wald" ("Jesienny dzień w bawarskim lesie").
- Wyrażamy sprzeciw przeciwko przenoszeniu historycznych pamiątek z oddziałów KSC do siedziby centrali w Warszawie. Wysłaliśmy już pismo w tej sprawie do zarządu spółki w Toruniu. Uważamy, że przedmioty o znaczeniu historycznym powinny zostać na terenie administracyjnym danego oddziału, przekazane lokalnym instytucjom publicznym. Obraz Franza Turcke, jako pamiątka przeszłości miasta, mógłby zostać wyeksponowany np. w Miejskim Domu Kultury, Urzędzie Miasta, czy bibliotece publicznej - uważa Marek Krawyciński, członek Komisji Zakładowej NSZZ "Solidarność" cukrowni i jednocześnie wiceprzewodniczący Rady Miasta w Pruszczu Gdańskim. - Wszyscy pruszczanie wiedzą, jak kończą się wywózki zabytków do stolicy. Przed laty do Muzeum Narodowego w Warszawie z naszego miasta wywieziono zabytkowy ołtarz z gotyckiego kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Pruszcz do tej pory nie może go odzyskać. Byłaby ogromna szkoda, gdybyśmy stracili kolejną pamiątkę historii naszej małej ojczyzny.
Gdyby nie to, że obraz nie zmieścił się do auta, zapewne wyjechałby już z pruszczańskiej cukrowni.
- Władzom Pruszcza Gdańskiego również zależy, by pejzaż pozostał - zapewnia Bartosz Gondek, rzecznik burmistrza. - Płótno niemieckiego malarza nie ma chyba imponującej wartości antykwarycznej. Dla miasta ma jednak wielką wartość historyczną, bowiem stanowi ślad po ludziach, którzy przed laty je tworzyli.
- Obraz, będący własnością Krajowej Spółki Cukrowej S.A. zostanie przewieziony do centrali w Toruniu. Podjęte przez spółkę działania mają na celu zabezpieczenie majątku ruchomego - dzieła sztuki, które znajduje się na terenie byłego Oddziału KSC "Cukrownia Pruszcz". Zakład wyłączono z produkcji cukru, a od 1 października 2007 roku połączono z innym oddziałem produkcyjnym. KSC, prowadząc działania na rzecz sprzedaży majątku po cukrowni w Pruszczu, musi jednocześnie zabezpieczyć mienie spółki przed zniszczeniem, czy ewentualną kradzieżą - wyjaśnia Luiza Czarnota z działu public relations Krajowej Spółki Cukrowej S.A. z siedzibą w Toruniu.
Decyzję o tym, czy obraz będzie mógł pozostać w Pruszczu, Zarząd KSC podejmie prawdopodobnie w tym tygodniu.
Do rejestru wojewódzkiego konserwatora zabytków wpisano właśnie kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Chopina w Pruszczu Gdańskim. Dla niektórych mieszkańców miasta to zaskakująca wiadomość. Świątynia ma nieco ponad osiemdziesiąt lat.
- O znaczeniu danego obiektu nie zawsze decyduje jego wiek - wyjaśnia Marcin Tymiński, rzecznik prasowy Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Gdańsku. - Ważna jest na przykład jego wartość architektoniczna czy znaczenie dla historii miasta czy regionu. Kościół w Pruszczu jest o tyle interesujący, że zachowały się w nim elementy oryginalnego, przedwojennego wyposażenia.
Wpisanie do rejestru zabytków jest nie tylko zwróceniem uwagi na konkretną budowlę, lecz ma również znaczenie praktyczne. Właściciel, w tym przypadku parafia rzymskokatolicka, będzie mógł występować do konserwatora wojewódzkiego o pieniądze na prace renowacyjne.
- To dobrze, że nasz kościół został uznany za zabytek - uważa Teresa Hoffmann z Pruszcza Gd. - Teraz na pewno będzie zwracał uwagę turystów. Uważam, że każdy budynek, który ma więcej niż pięćdziesiąt lat, powinien być pod ochroną.
Zadowolenia z decyzji służb konserwatorskich nie kryją też władze miasta.
- Mamy nadzieję, że takich obiektów będzie coraz więcej - przyznaje Bartosz Gondek, rzecznik burmistrza Pruszcza Gd. - Podnoszą prestiż miasta i sprawiają, że turyści chętniej przyjadą do Pruszcza, by je zwiedzić. Wyrazy uznania należą się księdzu proboszczowi Andrzejowi Żebrowskiemu, któremu udało się doprowadzić do wpisu.
Warto przypomnieć, że całe centrum Pruszcza jest objęte ochroną konserwatora zabytków. Każda nowa budowa w tym rejonie musi być z nim konsultowana. To daje gwarancję, że nie powstanie nic, co zaburzy charakter miasta.
Krótka historia
Komitet budowy kościoła p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy zawiązał się w 1921 r.
Grunt pod świątynię przekazało dwoje mieszkańców ówczesnej wsi Praust. Kamień węgielny położono w 1923 r., a budowę zakończono pięć lat później. Prowadził ją m.in. miejscowy mistrz budowlany Johannes Schulz. 1 kwietnia 1929 r. erygowano parafię.
Podczas walk w 1945 r. zniszczeniu uległ dach kościoła, wywieziono także oba dzwony. Świątynię odbudowano pod koniec lat 50. ubiegłego wieku. Z oryginalnego wyposażenia zachowały się w nim m.in. organy z 1925 r. 14 kwietnia 1955 roku rozpoczęto budowę plebanii. Dwa lata później administratorem, a następnie proboszczem, parafii został ks. Józef Waląg. Przeprowadził szereg remontów, jego dziełem jest też nowy dom katechetyczny wraz z plebanią. O zasługach ks. Waląga dla parafii najlepiej świadczy fakt, że jego imię nosi reprezentacyjna aleja w centrum Pruszcza.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
.
