DarioB - Pon Lis 01, 2004 11:41 pm Temat postu: Pelplin Jestem tam co roku z okazji Wszystkich Świętych, więc miałem w końcu okazję upamiętnić to piękne miasteczko. Fotorelacja z Pelplina. Oczywiście zboczenie forumowe, każe mi patrzeć teraz na detale  i dojrzałem 2 ciekawe napisy, w wolnej chwili może zdobędę ich tłumaczenie. Jeden jest w miarę wyraźny i widać "Bank Ludowy". Fajną lampę też przyuważyłem
W drodze do i z Pelplina chciałem w końcu zrobić zdjęcie temu dużemu napisowi w Pszczółkach ale pociąg jechał zbyt szybko jak na moje możliwości i dałem ciała. Może ktoś z was go ma i mnie wyręczy. Kasia_57 - Wto Lis 02, 2004 8:22 am W tej Pizzerii dają dośc dobrze jeść  - Pelplin zaś jest przeuroczym miasteczkiem, to fakt. Fotorelacja fajna! 
Petelka - Wto Lis 02, 2004 11:13 am Hi hi hi, tę latarnię z ostatniej fotki też mam na swoich zdjęciach - ciekawa. A w domu przetrzepię swoje archiwum zdjęciowe i może wzbogacę Twoją fotorelację.
Petelka - Wto Lis 02, 2004 7:26 pm Parę fotek z wnętrza katedry
pumeks - Sro Lis 03, 2004 9:50 am
A u mnie ten lokal ma krechę - jako jeden z tych, gdzie leją na pizzę centymetrową warstwę keczapu, nie zapytawszy mnie najpierw, czy sobie życzę (a ja sobie nigdy nie życzę keczapu  )
Kasia_57 - Sro Lis 03, 2004 10:02 am czepiasz się 
Dziki REX - Wto Lis 09, 2004 12:54 am Ponoć barokowy ołtarz w katedrze w Pelplinie jest największy w Polsce. Szkoda, że zawsze jak przejeżdżałaem przez miasto katedra była zamknięta. Mikołaj - Wto Lis 09, 2004 1:23 am Na moim kościele był kiedyś napis "w niedziele nieczynne". Moze tam też tak jest? Sabaoth - Wto Lis 09, 2004 9:43 am
A nie byl to kosciol Adwentystow Dnia Siodmego? 
Grün - Wto Lis 09, 2004 10:43 am a może ósmego?
Kasia_57 - Wto Lis 09, 2004 12:09 pm
Ale do katedry można wejść, tylko przez Seminarium. Płaci się jakieś śmieszne "grosze" za wejście, dostaje się kleryka-przewodnika i można zwiedzać do bólu:) Petelka - Wto Lis 09, 2004 12:28 pm
Szczególnie jak się trafi na kleryka- zapaleńca w temacie.
Grün - Wto Lis 09, 2004 12:48 pm Takiego na przykład na jakiego my wtedy trafiliśmy
Petelka - Wto Lis 09, 2004 12:50 pm
O nim właśnie myslałam. 
Kasia_57 - Wto Lis 09, 2004 4:28 pm Już go poleciłam znajomym
parker - Sro Lis 24, 2004 10:49 pm To ja tylko dodam Pelplin z lotu ptaka: Pelplin greg30 - Wto Sie 02, 2005 7:55 am Prosze cos takiego Dostepne na stronie PBI PRZEWODNIK - PELPLIN Kasia_57 - Czw Sie 04, 2005 9:32 pm
również w PBI księdza Stanisława Kujota "OPACTWO PELPLIŃSKIE" z roku 1875 feyg - Pią Lip 11, 2008 4:03 pm Po cukrowni pozostanie wspomnienie
Fot. Piotr Hibner 
Fot. Piotr Hibner Fenix - Pią Lip 11, 2008 5:41 pm Widocznie pruszczańską czeka podobny los,tylko chwilowo temat wyciszony bo zbyt zdrowo trzymają się budynki, ale to kwestia czasu .
AnWe - Pon Sie 25, 2008 11:06 pm a tak wyglądała cukrownia przed zawaleniem obecnie, w dawnej suszarni, szykowan ejest centrum handlowe, niby to zrewitalizowane...zobaczymy jakie będa efekty i fragment referatu o cukrowni w Pelplinie: Szybki i dynamiczny rozwój Pelplina z rozwijającym się przemysłem nastąpił pod koniec XIX wieku. Główną siłą napędową było zbudowanie i uruchomienie linii kolejowej na trasie Bydgoszcz – Gdańsk w roku 1852. Na rozwój przyklasztornej osady miało również wpływ powstanie nowych dróg, co przyczyniło się bezpośrednio do wzrostu ludności i powiększenia obszaru przeznaczonego pod zabudowę miejską. Pelplin rozbudowywał się w okolicach dworca kolejowego oraz po zachodniej stronie rzeki. W związku z rozbudową następował także stały przypływ ludności z okolicznych wiosek, powstawały zakłady usługowe i rze-mieślnicze, działała drukarnia, rozwijał się też przemysł. Powstała cukrownia, tartak, mleczarnia oraz elewator zbożowy. Miasto stało się prężnie rozwijającym się ośrodkiem. Dzięki wybudowaniu cukrowni miasto zyskało też połączenie telefoniczne, a w początkach XX wieku były już stałe dostawy energii elektrycznej. Działała poczta oraz bank spółdziel-czy, a przy głównej ulicy powstawały okazałe kamienice, na centralnym placu miasta działał hotel Pod czarnym orłem. Gwałtowne przyspieszenie rozwoju miasta i okolic wiązało się z uruchomieniem w samym centrum miasta cukrowni. Bezpośrednią przyczyną powstania jednej z pierwszych na Pomorzu Nadwiślańskim cukrowni była ekspertyza agronoma z Saksonii, która dotyczyła zmniejszających się plonów pszenicy. Dla poprawy warunków glebowych zalecił on uprawę buraka cukrowego, co wiązało się z koniecznością znalezienia rynków zbytu na niego. Powo-łaniem do życia cukrowni zainteresowane było także okoliczne ziemiaństwo, a dla miasta było to szansą na dalszy rozwój. Na początku 1878 roku grupa 34 właścicieli okolicznych majątków wraz z wójtem i przedstawicielami mieszkańców powołała do życia Spółkę Akcyj-ną „Cukrownia Pelplin”. Teren pod budowę kupiono od Kapituły Chełmińskiej, uzyskawszy przedtem zgodę ze Stolicy Apostolskiej oraz Ministerstwa Spraw Kościelnych w Berlinie (Solecki, 1999, s. 10). O zbudowaniu cukrowni właśnie w Pelplinie zadecydowało korzystne położenie w pobliżu stacji kolejowej, oraz bliskie sąsiedztwo rzeki Wierzycy. Budowę zleco-no dwóm spółkom: Braunschweiger Maschinenbanaustalt z Brunszwiku oraz A. Warnicke z Halle nad Salą (Solecki, 1999, s. 11). Pierwsza kampania cukrownicza odbyła się na przeło-mie lat 1879 / 80. Cukrownia posiadała własną bocznicę kolejową, a w latach 1895 – 97 zbu-dowano kolej wąskotorową prowadzącą do pól plantacji buraków znajdujących się na Nizinie Walichnowskiej. Powstał także projekt budowy przystani nad Wisłą, co pozwoliłoby na transport rzeczny buraków i cukru. Pomimo uzyskania zgody, projektu tego nigdy nie zreali-zowano. W 1911 roku dokonano modernizacji budynków i urządzeń cukrowniczych, a lata 1910 – 14 to złoty okres pelplińskiej cukrowni (Solecki, 1999, s. 13). Udziałowcami byli głównie niemieccy właściciele ziemscy, będący jednocześnie plantatorami buraków cukro-wych. W okresie międzywojennym właścicielami akcji nadal byli Niemcy. Od 1929 przepro-wadzano kolejne modernizacje budynków i urządzeń, a w 1933 całkowicie zelektryfikowano fabrykę, rezygnując z urządzeń parowych (Solecki, 1999, s. 14-15). Podczas okupacji hitle-rowskiej cukrownia nadal działała, a na jej terenie znajdował się obóz dla jeńców rosyjskich i włoskich, którzy pracowali na jej terenie. Na początku marca 1945 budynki zostały częściowo zbombardowane i spalone. Po wojnie szybko rozpoczęto prace mające przyczynić się do uruchomienia produkcji. Pierwsza kampania powojenna ruszyła w listopadzie 1946 roku. W 1949 roku majątek cu-krowni upaństwowiono i włączono ją w skład zjednoczenia „Cukrownie Gdańskie” z siedzibą w Malborku (Solecki, 1999, s. 18). W 1989 roku wybudowano nowy, betonowy mierzący 110 metrów wysokości komin, który do dzisiaj góruje nad miastem. Kiedy w 1990 roku przedsię-biorstwo „Cukrownie Gdańskie” przestało istnieć, pelplińska fabryka zyskała statut przedsię-biorstwa samodzielnego. Niestety dwa lata później w wyniku błędnych decyzji podjętych w związku z tzw. „aferą cukrową” zadłużenie cukrowni osiągnęło bardzo dużą sumę. Od tego czasu fabryka podupadała, zwalniano coraz więcej pracowników, jej budynki oraz maszyny powoli niszczały. |
