chodzi Ci zapewne o hasło z Wikipedii http://pl.wikipedia.org/w..._w_Gda%C5%84sku
moim zdaniem niezbyt trafne określenie, nawet biorąc pod uwagę szerokie znaczenie słowa "milicja"
chodzi Ci zapewne o hasło z Wikipedii http://pl.wikipedia.org/w..._w_Gda%C5%84sku
moim zdaniem niezbyt trafne określenie, nawet biorąc pod uwagę szerokie znaczenie słowa "milicja"
Możesz rozwinąć? Ja wiem, że my jesteśmy (ostatnim juz chyba) pokoleniem, któremu słowo milicja jednoznacznie kojarzy się z MO. Ale w oderwaniu od tego kontekstu, to chyba tym słowem można by obrońców PP nazwać? Troszkę teraz późno, więc myśli się ciężko...
Jeśli spojrzeć na ecyklo-wiki-pedyczną definicję milicji to da się, jasne, natomiast uważam, że to mało trafne, gdyż:
- milicja sporej części osób kojarzy się wyłącznie z MO i innymi służbami bloku wschodniego
- milicje w tym szerszym rozumieniu - oddziały ochotnicze - chyba rzadko kiedy były grupami osób wykonujących jeden zawód, zajmującymi się z definicji wyłącznie obroną jednego miejsca.
Obrońcy poczty w pierwszej kolejności byli jednak pocztowcami, którym w tych wyjątkowych okolicznościach przypadł w udziale obowiązek obrony miejsca o szczególnym znaczeniu. Innymi słowy - gdyby byli grupą paramilitarną skupiającą różne osoby, która działała w całym mieście i akurat przyszłoby jej bronić się w tym budynku, byłoby to trafne, a tak moim zdaniem nie za bardzo.
Tak,dokładnie. Mam na myśli to hasło w Wiki. Wieczorem też czytałem to parę razy ( ta pora...) , a teraz ponownie. I jak tak dokładnie analizuje te szerokie znaczenia słowa milicja, to w sumie, jak dla mnie, żadne ze znaczeń nie pasuje do pocztowców broniących swojej placówki. Ta pierwsza, główna definicja "Milicja – rodzaj oddziałów, zazwyczaj ochotniczych, których członkowie posiadają wyszkolenie wojskowe i wyposażeni są w broń palną, stanowiących jednostki pomocnicze lub rezerwowe dla regularnej armii lub partyzantki." absolutnie nie pasuje do pracowników Poczty. Ani nie posiadali wyszkolenia wojskowego, ani nie byli jednostką pomocniczą armii. Nie można też nazywać pocztowców milicjantami, czytając drugą wykładnię. "Mianem milicji określa się także uzbrojone grupy paramilitarne, organizowane np. w celu zapewnienia samoobrony lub ochrony porządku na obszarach objętych działaniami wojennymi lub wojną domową." Bo dalej idąc za Wiki "grupy paramilitarne" to "Organizacja paramilitarna – organizacja mająca charakter militarny (wojskowy) lub zbliżony do takowego, lecz formalnie nie wchodząca w skład sił zbrojnych. " Myślę że praca poczty nie ma charakteru militarnego (wojskowego)...Więc tak w sumie to każda z tych definicji jest tak trochę naciągana do postawy pracowników Poczty Polskiej... Jest jeszcze jeden aspekt w tłumaczeniu Wiki.
"W niektórych krajach nazwa milicja jest używana dla instytucji, której zadaniem jest ochrona bezpieczeństwa publicznego oraz ściganie przestępstw, czyli odpowiednika policji z innych krajów. Nazwa ta była używana w krajach bloku sowieckiego (m.in. w Polsce Milicja Obywatelska) " Więc jeżeli mówimy o pocztowcach właśnie w Polsce, w państwie byłego bloku, to jak w zestawieniu tej ostatniej definicji możemy mówić że byli milicjantami??
Szkoda że nie możemy zapytać Ich samych o zdanie, jak chcieliby aby o Nich mówiono, pamiętano... Całe życie uważałem że Poczty bronili pocztowcy...Byłem nawet z tego w pewien sposób dumny, chyliłem czoła przed bohaterską postawą listonoszy,pocztylionów,kierowców i innych... Teraz Wiki. tłumaczy mi ( i całemu światu) że poczty broniła milicja...
No i też warto by się zastanowić, czy jakiekolwiek oddziały paramilitarne, różne związki strzeleckie itp., nazywano w okresie II RP milicjami, nie wydaje mi się. I byłby to główny argument przeciwko używaniu tego określenia.
Trochę jakby Robin Hooda i jego kompanów nazywać oddziałami partyzanckimi
Dla pocztowców jak dla mnie to określenie nie pasuje, choć chyba spełniali kryteria definicji - mieli jednak przeszkolenie wojskowe, i tylko zabrakło czasu by zdążyli się przekształcić formalnie w formację paramilitarną.
Poza tym poczta przed wojną była inna niż obecna - oprócz paczek i listów była to podstawowa sieć łączności („Polska Poczta, Telegraf i Telefon” (PPTiT) i była strategiczną służbą państwową podlegającą na czas wojny zmilitaryzowaniu (tak jak kolej itd.).
W II RP (w czasie pokoju) związki strzeleckie (czy np. harcerze) milicjami nie były, ale szkoliły swoich członków po to, by po wybuchu wojny mogli brać udział w walce z bronią w ręku, w armii, albo w jakiejś formacji paramilitarnej - czyli spełniającej definicję milicji. Przykład spoza Gdańska - obrona Katowic przez harcerzy i byłych powstańców śląskich. I inny - zza morza - amerykańska wojna o niepodległość, gdzie obok regularnej armii z Anglikami walczyła milicja, czyli uzbrojeni farmerzy itd.
Ale to nie znaczy, że teraz wszystkich polskich partyzantów, powstańców, obrońców Poczty czy Katowic mamy nazywać milicjantami, mamy dla nich inne lepsze określenia.
_________________ "A ja sobie jeżdżę na motorowerze i nocą na szosie łapię w worek jeże..." (Jan Krzysztof Kelus)
Nazywać ich nie musimy, ale nie rozumiem, dlaczego należy ukrywać, że mieli przeszkolenie wojskowe - chyba wszyscy urzędnicy pocztowi i kolejowi w Gdańsku takowe mieli, w "Gdańsk 1939" są też jakieś wzmianki - czy nie przypadkiem we wspomnieniach Józefa Tuska? o zaprzysiężeniu do organizacji paramilitarnej, bodaj pod nazwą "Polska armia powstania" czy jakoś tak.
No i trzeba pamiętać o obecności w budynku na placu Heweliusza Konrada Guderskiego, delegowanego (przez kogo właściwie?) do specjalnych zadań i tak głęboko zakonspirowanego, że zdaje się nikt nawet nie próbował go pytać o nazwisko.
Swoją drogą, to jest dla mnie jeden z najciekawszych wątków - czy Warszawa wysłała więcej takich delegatów, a tylko "Konrad" wykonał zadanie (i dzięki temu zapisał się w historii), czy też rzeczywiście PUP nr 1 potraktowano w sposób szczególny? bo teoretycznie, potencjalnych "punktów oporu" takich jak Poczta Polska było więcej - dyrekcja kolei, Komisariat Generalny, Gimnazjum Polskie, koszary w Nowym Porcie, akademik przy Heeresanger... dlaczego opór stawiła tylko poczta?
Bo ponoć w ostatniej chwili zdecydowano, że bronić polskich placówek w Gdańsku (dworzec główny, Komisariat Generalny etc.) nie ma sensu i odwołano rozkazy dot. obrony. Ktoś jednak przeoczył pocztę.
No i trzeba pamiętać o obecności w budynku na placu Heweliusza Konrada Guderskiego, delegowanego (przez kogo właściwie?) do specjalnych zadań i tak głęboko zakonspirowanego, że zdaje się nikt nawet nie próbował go pytać o nazwisko.
Gwoli wyjaśnienia za książką F.Bogackiego - "Poczta Polska w Gdańsku". Od " ...marca 1939 roku do obrony zaczęli przygotowywać się Polacy w Gdańsku. Na Poczcie Polskiej wprowadzono wzmocnione dyżury nocne. Od dawna istniała tam ściśle zakonspirowana organizacja samobrony. Składała się ona z "piątek", które z kolei dzieliły się na "trójki" i "dwójki". Znały się tylko wzajemnie "trójki" i "dwójki". Organizacją kierował Alfons Flisykowski /ur 22 września 1902 r. w Goręczynie w powiecie kartuskim / podreferendarz Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów R.P. w Gdańsku. W kwietniu 1939 roku został przez Oddział II Sztabu Głównego Wojska Polskiego delegowany do specjalnych zadań wojskowych w Gdańsku, nie znzny wówczas nikomu z nazwiska "Konrad" zidentyfikowany po wojnie jako inż. Konrad Guderski /ur. 19 lutego 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim/ podporucznik rezerwy WP, który poświęcił się organizacji obrony Poczty Polskiej w Gdańsku. Zamieszkał w pokoju gościnnym w mieszkaniu Flisykowskiego na I piętrze gmachu poczty. Pokój ten został przeznaczony na dowództwo obrony Poczty Polskiej. ....."
_________________ Pości i pości.Nawet jak nie ma postu.
Dla pocztowców jak dla mnie to określenie nie pasuje, choć chyba spełniali kryteria definicji - mieli jednak przeszkolenie wojskowe, i tylko zabrakło czasu by zdążyli się przekształcić formalnie w formację paramilitarną.
Ministerstwo Poczty i Telegrafów mobilizowało dla Wojska Polskiego poczty polowe, stacje telegraficzne oraz kompanie i plutony teletechniczno - budowlane. Mobilizację przeprowadzały rejonowe urzędy pocztowo - telegraficzne. Dyrekcja Okręgu PiT Bydgoszcz mobilizowała, w Toruniu: dwie stacje telegraficzne oraz kompanie i pluton teletechniczno - budowlany. Plutony teletechniczno - budowlane mobilizowano (po jednym) w Bydgoszczy, Grudziądzu, Gdyni, Starogardzie i Włocławku. Zmobilizowanie obrońców poczty gdańskiej nie było by więc czymś niezwykłym, brak mundurów wojskowych można tłumaczyć atakiem bez wypowiedzenia wojny i w związku z tym niemożnością dokończenia mobilizacji.
Jesteś nowy, ale unikaj, proszę, tego sformułowania. Poczta Gdańska w dniu 1 września 1939 nie była przez nikogo atakowana. Walki toczyły się o budynek Poczty Polskiej w Gdańsku.
Jesteś nowy, ale unikaj, proszę, tego sformułowania. Poczta Gdańska w dniu 1 września 1939 nie była przez nikogo atakowana. Walki toczyły się o budynek Poczty Polskiej w Gdańsku.
Niemniej wiem, że walki toczono nie o budynek poczty polskiej w Gdańsku a o budynek Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Gdańsku. Ciekawi mnie, jak rozpoczęto walki? Tak po prostu?
No i też warto by się zastanowić, czy jakiekolwiek oddziały paramilitarne, różne związki strzeleckie itp., nazywano w okresie II RP milicjami, nie wydaje mi się. I byłby to główny argument przeciwko używaniu tego określenia.
Trochę jakby Robin Hooda i jego kompanów nazywać oddziałami partyzanckimi
Przykro mi, ale milicja w okresie II RP istniała. Stwierdzam to jako historyk. Dnia 5 grudnia 1918 roku wydany został Dekret o organizacji Milicji Ludowej (nazwa ta była częścią szerszego procesu, który miał wywoływać społeczne przekonanie o "bliskim ludowi" charakterze ówczesnych władz, co miało osłabić poparcie społeczne dla bolszewików), który rozwiązywał wszystkie istniejące dotychczas służby i straże, powoływał zaś do życia nowy, rządowy organ odpowiedzialny za porządek i bezpieczeństwo, podlegający Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Struktura nowej jednostki przedstawiała się następująco: najniższym szczeblem organizacyjnym Milicji Ludowej miały być Komendy Powiatowe zasięgiem odpowiadające co do zasady terenowi powiatu), wyżej stały Komendy Okręgowe odpowiadające województwu, na jej czele stała Komenda Główna (komendantem głównym mianowany został bliski współpracownik Naczelnika Państwa kpt. Ignacy Boerner). Była też Policja Komunalna i milicja robotnicza. W ich miejsce w 1919 roku powstała Policja Państwowa (tzw. granatowa).
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Download
